Այս անգամ Street fashion-ի մասնակիցն է մասնագիտությամբ լեզվաբան, բայց լրագրությամբ զբաղվող Սվետլանա Մուրադյանն , ով իր ոճով տարբերվող է, հետաքրքիր, իսկ նրա ինքնատիպությունն ուղղակի չէր կարող վրիպել իմ աչքից: Նրա համար նորաձևությունն ավելի շատ ազատություն է:
«Ոճ ունենալն ինձ համար ավելի կարևոր է, քան նորաձևությունը: Մոդային այդքան էլ շատ չեմ հետևում ու հագնվում եմ այնպես, ինչպես ինձ է հարմար, շատ ժամանակ քույրիկիս օգնությանն եմ դիմում ,քանզի սկսել է առաջին քայլերն անել նորաձևության ոլորտում ( հագուստի մոդելավորող) է:
Ոմանք կարծում են, թե հագուստն է ստեղծում մարդուն և հագուստն է, որ մարդուն հաջողությունների է կարող է հասցնել: Ինչ խոսք, ես համամիտ չեմ : Իհարկե, հագուստի շնորհիվ կարող են մարդիկ հասնել մակերեսային հաջողությունների, բայց եկեք չմոռանանք, որ կյանքում իրական և հիմնական հաջողությունների հասնելու համար անհրաժեշտ է խելք, կրթություն, պատվասիրություն: Իսկ ինչը վերաբերվում է հայուհիների անհաջող հագնվելու իլյուզիային դա ստեղծվել է այն ժամանակ, երբ Հայաստանյան հագուստի շուկան սահմանափակվում էր Ֆիրդուսիներում առկա թուրքական ու դուբայական միանման հագուստներով և չկար ընտրության հնարավորություն (իսկ եթե կար այդ այլընտրանքը ասվածը, ապա չկար համապատասխան գումարը, քանզի որակյալ ապրանքն արժեք ունի): Հիմա, ընտրության հնարավորությունն արդեն բավական մեծ է: Ու մարդիկ, այլևս Ֆիրդուսիների հույսին չեն, այլ հակառակը, գերադասում են հագուստ ձեռք բերել բուծիկներից: Ու ըստ այդմ, արդեն միանման կառնավալային հագուստը փոխվել է ճաշակով և որակով աչքի ընկնող հանդերձանքի»,- ահա այսպիսի կարծիք ունի նորաձևության մասին Սվետլանան:
Վերջում, նա կիսվեց այս ասացվածքով.
«Եթե կնոջը հիշելուց չես հիշում, թե նա ինչ էր հագել, ուրեմն նա ճիշտ էր հագնվել, իսկ եթե միանգամից հիշում ես, թե նա ինչ էր հագել, ուրեմն սխալ էր հագնվել»:
Դե ինչ, առաջարկում եմ դիտել Սվետլանայի լուսանկարները, որոնք Street fashion-ի վառ օրինակ են բոլորիս համար: